Op de vraag of hij inktvis en slakken lekker vindt antwoordde Riem van Brasem als volgt :”Ik houd niet van eten dat zich aan het bord vasthoudt”.

20 uur zitten en luisteren naar Benny Neyman en The Buffoons , één glas coebergh..en twee toastjes met boursin. Niet gek dat de Knager er een beetje verfomfaaid uitziet en als klap op de vuurpijl moet hij morgen solliciteren op de functie van fluctureel laborant bij het kadaster.

“Dus jij had mijn voordeur ingesmeerd met vleesragout”?  Ja als het om humor gaat zat je bij Wammel van Drempelen goed.

De fotograaf verbiedt het de redactie van allesstinktnaarvis om zijn naam te vermelden. Hij staat niet achter de boodschap van deze foto. Wel mogen wij de naam van zijn broer vermelden..bij deze :  Borkel Harpoen.( assistent medewerker bij Pro-lijm alhier).

“Kijk daar heeft mijn oudoom Teer Makroon nog 3 jaar gewoond”. Teer Makroon was ruimte-oloog… Wat dat was precies was kon Kruin niet helemaal uitleggen. “Het heeft iets te maken met de ultra-kleine deeltjes in het universum, maar Teer zat 14 uur per dag in het Café De Rustende Rufter, dus helemaal serieus namen ze…

Onder leiding van Knoop Luyckx hadden ze de nacht wakend doorgebracht. Waarom??? Dat wist Knoop even niet uit te leggen…wat wel duidelijk werd is dat ze deze mooie dag gevoeglijk op hun buik konden schrijven. “Ja, ik ga nog eens een nacht met jou waken” foeterde Fluim Polsworst met zijn capuchon op.

Rechtsachter ziet u Knoop Luyckx de opstelling doornemen met Kruin Macroon. “Waarom stellen ze Herman Spruitstuk niet op”? vroeg Kruin. “Zijn moeder is jarig..hij kan niet….”.

Pluim van Bree heeft zelf nog 57 jaar gevoetbald bij Energia-Vooruit…of was het nou Energia-Achteruit. ( Deze zogenaamde hoekfoto is gemaakt door de bekende hoekfotograaf Lins van Opstalhor}

“Dus we staan 12.000 euro in het rood”? “Dan kost dat vaantje vanaf nu 1100 euro”. Ja die cursus boekhouden kwam Kruin Macroon nu goed van pas.

Wat een vrolijkheid, wat lachten ze wat af…..En toen zag Kruin zijn kans schoon…midden in een enorme lachbui fluisterde hij…”Maar dan slaap je vannacht toch gewoon bij mij”. Twee minuten later stond Kruin met een monument van een  rekening in de sneeuw.