Ach, ze hebben allebei nog 2 jaar bij FC Bodywarmer gespeeld. En het bestuur vond het maar niets dat ze allebei in de rust zwaar aan de Franse kaasjes gingen.

Altijd als hij een stier zag moest hij aan zijn wens ……om eens een echte gedichtenbundel te schrijven….denken. De eerste regel zat stevig in zijn hoofd gemetseld : “Voor het concertgebouw- viel een vrouw flauw”. Verder kwam hij niet…

Flint Kastanje ging drie dagen bij zijn schoonmoeder logeren. Koffertje ingepakt en zijn typemachine gaat ook mee, hij wil nu wel eens aan zijn boek “Discipline versus toegeeflijkheid” beginnen.

Als hij zijn hoofd zou bedekken mocht Knoop Luycks naar binnen van Portier Rokko Meidoorn. “Ik heb binnen nog wel een mottig verfomfaaid hoedje liggen, zet die maar op dan krijg je een bord pap”. Rokko was de beroerdste niet.

Ze waren allebei op de uitkijk naar een man met zilveren bakkebaarden. De man die als hij naast een ijskast staat al verkouden wordt. Waarom ze nou naar deze man op uitkeken wisten ze allebei niet te vertellen. Had iets met Boursin te maken, en een rookworstvrije ruimte.

En op zo’n clubavond valt het woord “Himmelhoch” wel eens….Daar doet Kruin niet moeilijk over.

“Ik heb de eerste 2000 afleveringen van The Bold and the Beautiful getapet via mijn bandrecorder, dus ik kan alles audio terugluisteren”. Kruin Macroon was weer eens aan het snoeven over zijn verzameling getapete afleveringen van The Bold and the Beautiful.

Geniaal…..zo noemde stadiondirecteur Dons Krapouille het idee van Krombacher om het vuurwerk uit het stadion te houden….”Zet een bord voor het stadion waarop staat: Verboden voor vuurwerk!

Hij was vereerd dat hij nu eens schouder aan schouder kon staan met één van de saaiste voetballer uit de periode 1970 2015….” Maar in al die jaren heb je slechts twee keer gescoord”? vroeg hij nog beleefd. Ja, als je die buitenspelgoal” tegen Windbuil 8 niet meetelt”.

Net op de dag dat hij van mams 5 kilo blote huzarensalade had meegekregen voor thuis, kwam de Knager dit krantenbericht onder ogen. Dit veranderde de zaak. Eten was altijd een statussymbool geweest en corpulentie is geen bron van schaamte of neurose maar meer een indicatie van rijkdom en deftigheid.